Illja Martsjenko

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Illja Martsjenko
Martsjenko in 2018
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Oekraïne Oekraïense
Geboorteplaats Vlag van Oekraïne Dniprodzerzjynsk
Geboortedatum 8 september 1987
Woonplaats Vlag van Oekraïne Donetsk
Lengte 1,85 m
Gewicht 82 kg
Profdebuut 2006
Slaghand Rechts, dubbelhandig backhand
Totaal prijzengeld 2.432.428 US dollar
Coach Tibor Toth
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 68–96
Titels 0
Hoogste positie 49 (26 september 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2de ronde (2010-2011)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1ste ronde (2010, 2013, 2015, 2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2de ronde (2010)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4de ronde (2016)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 6–14
Titels 0
Hoogste positie 268 (25 augustus 2014)
Laatst bijgewerkt op: 4 juli 2019
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Illja Martsjenko (Oekraïens: Ілля Марченко; Dniprodzerzjynsk, 8 september 1987) is een Oekraïens tennisspeler. Hij heeft nog geen ATP-toernooi gewonnen. Wel doet Martsjenko sinds 2010 mee aan de grandslams. Hij heeft zes challengers in het enkelspel en twee challengers in het dubbelspel op zijn naam staan.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Palmares enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
Gewonnen challengers
1. 10 augustus 2009 Vlag van Turkije Istanboel Hardcourt Vlag van Duitsland Florian Mayer 6-4, 6-4
2. 16 juli 2012 Vlag van Rusland Penza Hardcourt Vlag van Rusland Jevgeni Donskoj 7-5, 6-3
3. 16 november 2014 Vlag van Italië Brescia Hardcourt (I) Vlag van Oezbekistan Farrukh Dustov 6-4, 5-7, 6-2
4. 11 oktober 2015 Vlag van België Bergen Hardcourt (I) Vlag van Duitsland Benjamin Becker 6-2, 6-78, 6-4
5. 24 juli 2016 Vlag van Italië Recanati Hardcourt Vlag van Wit-Rusland Ilja Ivasjka 6-4, 6-4
6. 24 september 2017 Vlag van Turkije İzmir Hardcourt Vlag van Frankrijk Stéphane Robert 7-62, 6-0

Palmares dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score
Gewonnen challengers herendubbel
1. 29 september 2013 Vlag van Frankrijk Orléans Hardcourt (i) Vlag van Oekraïne Serhij Stachovsky Vlag van Litouwen Ričardas Berankis
Vlag van Kroatië Franko Škugor
7-5, 6-3
2. 16 november 2014 Vlag van Italië Brescia Tapijt (i) Vlag van Oekraïne Denys Molchanov Vlag van Tsjechië Roman Jebavý
Vlag van Polen Błażej Koniusz
7-6(4), 6-3

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 w-v
Grandslamtoernooien
Australian Open 2R 2R 1R 1R 1R 1R 2–6
Roland Garros 1R 1R 1R 1R 0-4
Wimbledon 2R 1R 1R 1R 1-3
US Open 1R 2R 2R 4R 5-4
Winst-verlies 2-3 1–2 0-1 0-1 1-1 1-3 3-4 0-2 8-17
ATP World Tour Finals
ATP World Tour Finals 0-0
ATP Masters 1000
Indian Wells 1R 2R 1-2
Miami 2R 1R 1-2
Monte Carlo 0–0
Rome 0-0
Madrid 0-0
Montreal/Toronto 1R 0–1
Cincinnati 0-0
Shanghai 0–0
Parijs 1R 1R 0-2
Olympische Spelen
Olympische Spelen g.t. geen toernooi 1R g.t. 0-1
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0
Totaal winst-verlies 18-21 5-12 3-1 1-4 4-5 5-7 15-22 4-6 61-84
Eindejaarsranking 81 228 160 155 143 94 74 198 n.v.t.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Illya Marchenko.